Waar maak je je nou toch zo druk over?’
‘Laat het gewoon los!’
Laat het los. Het aantal keer dat iemand dat tegen mij heeft gezegd, ik dat tegen iemand anders heb gezegd of ik dat tegen mezelf heb gezegd is ontelbaar.
Er zijn boeken over geschreven en podcasts over gemaakt. Er worden liedjes over geschreven (let it go, let it gooooo, can’t hold it back anymore – wie kent het niet) en als je in de Insight Timer app ‘letting go’ typt, vind je 1923 meditaties.
Hoe lekker zou het zijn hè, om ‘gewoon even los te laten’? Het idee dat je niet goed genoeg bent? Hoppa loslaten. Het idee dat je het verkeerd doet? Hup loslaten. Het idee dat je gezonder, fitter, energieker, ANDERS zou moeten zijn? Hop weg ermee.
Het woord ‘loslaten’ wordt in de yoga, mindfulness en meditatie wereld vaak gebruikt. ‘Laat de spanning los’, ‘laat je gedachten los’, ‘laat je verwachtingen los’, ‘laat je vooroordelen los’.
Vaak weet je zelf wel dat je iets beter ‘los kan laten’, maarja…
HOE DAN?
Hoe kun je iets loslaten?
Bij mij leidt juist het feit dat ik weet dat ik iets beter los kan laten, maar niet weet ‘hoe’, tot meer frustratie. En daarmee nog meer om ‘los te laten’.
Je kan jezelf afleiden door iets anders te gaan doen, zoals muziek luisteren, hardlopen of een taart bakken. Daarna voel je je soms rustiger en kan het voelen alsof je hebt losgelaten. Alleen verplaats je eigenlijk je aandacht naar iets anders. Je stopt datgene wat je dwars zit weer weg.
Als je een strandbal onder water probeert te duwen, moet je je best blijven doen om hem daar te houden, anders komt hij op een onverwacht moment opeens weer boven water gepopt.
Het gekke met loslaten zit hem in het feit dat zolang je iets graag wil loslaten, je eigenlijk indirect ook tegen jezelf zegt dat datgene wat je denkt of voelt er niet mag zijn. Want waarom wil je het anders loslaten?
Nou weet ik zelf donders goed waarom ik iets wil loslaten. Ik vind het namelijk helemaal niet fijn om te denken dat ik ‘iets niet goed gedaan heb’ of ‘niet aan een verwachting kan voldoen’ of dat ‘iemand mij niet leuk vind’. Ik vind het niet fijn om boosheid, verdriet, irritatie en stress te voelen. En daar heb je het…
Loslaten kan alleen door de emotie toe te staan en te voelen. Dat betekent niet dat je de emotie hoeft te uiten, maar wel dat je accepteert dat deze emotie er is en dat dat mag. Je mag je boos, verdrietig, geirriteerd of gestresst voelen. Je mag balen van het feit dat je moe bent, dat je buikpijn hebt, dat je je niet lekker voelt.
Van loslaten naar toelaten
Om iets te kunnen toelaten is het essentieel om te stoppen en stil te worden. Daardoor word je je bewust van wat er gaande is binnen in jezelf. Zo kun je je gedachten en emoties observeren, en ze van een afstandje bekijken.
Makkelijk?
Nee.
(‘Kun je nou nooit eens iets schrijven wat makkelijk is?’ Nee. Oke, misschien. Ik denk erover na. Moving on).
Hoewel je je op zo’n moment waarschijnlijk niet fijn voelt, zul je zien dat je door kunt blijven ademen. Echt.
Wanneer je een gevoel volledig kunt voelen en toe kunt staan, zonder hier op te reageren, gaat het als vanzelf weg. Zo heb je opeens los gelaten! Zonder dat je je best hebt gedaan om het bewust los te laten!
Wat doe je als toelaten niet lukt?
Soms zijn gedachte en emoties zo sterk dat het niet lukt om ze toe te laten. Je kunt dan het volgende doen:
1.Wees lief voor jezelf. Geef jezelf de tijd om hierin te oefenen. Het hoeft (en kán niet) perfect. Het klinkt vaag, maar zie de emotie alsof het een kleine baby is. Als de baby huilt, pak je hem op, wieg je hem, geef je hem aandacht en liefde. Dat is wat die emotie ook wil.
2.Kom in beweging. Je leidt jezelf inderdaad nu af, maar dat is in dit geval beter dan er in te blijven hangen. Emotie is energy in motion, energie in beweging. Als jij in beweging komt, dan ga je uit je hoofd en in je lichaam.
3.Vraag hulp. Als emoties en gedachten heel sterk zijn, kun je het gevoel hebben dat ze je helemaal overnemen. Soms helpt het als iemand anders je begeleidt en erdoor heen loodst.
Vergeet dit essentiele onderdeel niet…
Na toelaten is er nog iets anders van belang. Als je namelijk alles maar klakkeloos zou toelaten, zou je een mak schaap worden zonder eigen wil. Iedereen kan dan over je heen banjeren, omdat jij alles toelaat.
Dat wil je niet.
Het is daarom essentieel om OOK in actie te komen. Het is een proces van toelaten én veranderen. Accepteren dat je bent waar je bent, met alles erop en eraan, én tegelijkertijd actie ondernemen zodat je komt waar je wil zijn.
Je krijgt geen bakken met energie als je de hele dag in bed blijft liggen.
Buikklachten zullen blijven terugkeren als jij op dezelfde manier blijft doordenderen en blijft eten.
Als je iets anders WIL dan is het ook nodig dat je iets anders gaat DOEN.
Ben je daar klaar voor? Wil je veranderen? Mentaal én fysiek?
Neem dan hier contact met mij op.
